Керамикаи Буддо асарҳои санъатест, ки ба сафолҳои се андоза тавассути ҳайкал, ки сафолии ҳайкалӣ мебошад, сӯзонда мешаванд. Истеҳсоли он бояд қолибрезӣ, ороишӣ ва буридан, ҳамвор кардан, қолаб кардан, кандакорӣ ва дигар равандҳои дастӣ ва сипас дар ҳарорати баланд агломератсия карда шавад.
Ҳайкали сафеди Буддои сафолини Шакямунӣ дар болои корсети Меру нишаста, дастонашро ба поён овезон, дастҳояшро ба ҳам печонда ва дар миёни пойҳояш гузошта, табиӣ ва оромро нишон медиҳад, ки дар якҷоягӣ бо ҷомаҳои васеъ ва остинҳои калон, хатҳои ҳамвори либос, ба одамон ҳисси вазн ва файз. Устухони ҳомила сафеди соф, дарун холӣ, дарун ва беруни он сирдор аст, чандон вазнин нест. Ранги глазурии он хуб ва кристалл аст, нур метавонад дурахшон бошад ва шаклаш дақиқ аст.
Хар як намуди хайкалтарошй хусусиятхои хоси худро дорад, аз намоиши санъат cap карда то зарфу бозичахои рузмарра ва гайраро метавон тавассути хайкалтарошй зебо намуд.
