Сафолхои хайвонот назар ба дигар корхои сафолй зиндатаранд. Аксарияти ин осори сафолї асосан ашёи хурд буда, ин шакли кор ба њаёти одамони ќадим наздиктар буда, асарњоро боз њам возењтар ва арзиши тањќиќотї мебахшад. Дар давраи сулолахои Тангу Сунг сафолхои хайвонот босуръат инкишоф ёфта, ба хонахои мардум дохил шуданд.
Ба истилоҳ архетипи ҳайвонот ба манбаи илҳом дар раванди эҷоди муҷассамаҳои сафолии ҳайвонот ишора мекунад, ки онҳоро метавон ба чаҳор намуд тақсим кард: ҳайвоноти хонагӣ, ҳайвоноти ваҳшӣ, ҳайвонҳои сублиматсияшуда ва ҳайвонҳои асотирӣ. Тибқи сабтҳои «Дастурномаи сафолӣ» таснифоти сафолии ҳайвонот тақрибан ба чаҳор навъи дар боло зикршуда тақсим мешавад, ки дар байни онҳо ҳайвоноти хонагӣ ва ҳайвоноти афсонавӣ бештар маъмуланд. Дар байни онҳо ҳайвонҳои хонагӣ асосан ҳайвоноти хонагӣ, аз қабили мурғ, мурғобӣ, гус, сагу хук ва ғайра мебошанд, ки мардум парвариш мекунанд. Одамон аксар вақт шодии ҳосил ва хоҳиши моддиро дар сафолҳои ҳайвонот пиндоранд. Дар тарҳрезии шакли ҳайвонҳои афсонавӣ, ин ба хоҳиши одамон барои зиндагии беҳтар ва орзуи руйи нек алоқаманд аст.
